De Engelse Bulldog is een zeer karakteristieke hond met een eerlijk, open en extrovert karakter; onbevreesd, trouw en een hondenvriend voor het leven.
Geschiedenis ras
Engelse Bulldogs zijn zeer moedige dieren. In de 13e eeuw vonden er in Engeland gevechten tussen doggen en stieren plaats (bull-baiting). Door de toenemende populariteit begon men speciale honden hiervoor te fokken. De bouw werd hierop afgestemd, zoals een korte neus, zodat de ademhaling gewaarborgd werd bij het vechten, brede kaken en vooruitstekende onderkaak voor een vaste beet en een zwaar gebouwde voorhand tegenover een lichtere achterzijde. Hierdoor kon het dier niet makkelijk door de stier worden afgeschud bij het vechten. Sinds 1835 is bull-baiting verboden en is de Engelse Bulldog verder gekruist met de Mops, de Spaanse dog en de Mastiff en is er een hond ontstaan die binnen een gezinsleven past. Zijn aard is moedig en goedig en de dieren zijn zeer toegenegen naar mens en dier.
Het uiterlijk
Als we het algemeen voorkomen (exterieur) beschrijven, dan behoort dit te bestaan uit een kort lichaam, breed van voren en smal van achteren, met een zeer diepe, brede, ronde borst door sterk gewelfde ribben. De poten staan van voren ver uit elkaar, zijn kort, hebben ronde voeten en relatief zware botten. Het hoofd is in verhouding tot het lichaam enorm groot en diep met een brede, vierkante schedel en een zeer korte, brede snuit met opwaarts gebogen onderkaak en zware huidplooien tussen de neus en de diepe stop. De hals is eerder kort dan lang, is zwaar en heeft veel keelhuid. De staart is hangend, vrij kort, dik aan de wortel en spits eindigend.
Er mag geen zwaarlijvigheid of belemmering in de beweging of ademhaling aanwezig zijn, maar zoals bij elk ras komen er ook bij de Engelse Bulldog enkele afwijkingen voor die niet gewenst zijn.
Rasspecifieke gezondheidsproblemen
Bij de Engelse Bulldog komen vanwege de specifieke bouw van dit ras diverse gezondheidsproblemen voor. Ook zijn er bepaalde mogelijk erfelijke aandoeningen die vaker worden gezien bij dit ras. Over welke aandoeningen, die de gezondheid van deze leuke viervoeter verminderen, hebben we het dan? We bespreken enkele aandoeningen die veel bij dit ras gezien worden.
Luchtwegproblemen
Eén van de meest in het oog springende klachten of aandoeningen betreft de luchtwegproblemen. Vrijwel alle kortsnuitige rassen hebben in meer of mindere mate moeilijkheden met ademhalen doordat er door de korte snuit te weinig ruimte is voor de inwendige structuren. Het BOS syndroom (Brachycephalic Obstructive Syndrome), ook wel BAS syndroom (Brachycephalic Airway Syndrome) genoemd, omvat de luchtwegafwijkingen die voorkomen bij de kortsnuitigen.
De dieren die lijden aan het BOS syndroom hebben een bemoeilijkte ademhaling en een verhoogd risico op problemen bij hitte, inspanning en stress. De oorzaak hiervan kan op verschillende niveaus aanwezig zijn:
- Te nauwe neusgaten en/of neusgangen
- Een te lang zacht gehemelte
- Te grote keelamandelen
- Te forse zogenaamde “valse stembanden”
- Te nauwe keelingang/ strottenhoofd (larynx)
- Een afgeplatte luchtpijp
- Een te platte borstkas
Meestal is er sprake van een combinatie van oorzaken. De symptomen variëren van mild tot ernstig.
Het BOS syndroom kan de kwaliteit van leven behoorlijk tenietdoen. Voor veel dieren kan operatief ingrijpen een groot verschil maken. Door de jaren heen zijn er in onze praktijk vele honden lijdend aan het BOS syndroom geopereerd. Lees verder bij operatie.
Bewegingsproblemen
Het gangwerk, dat wil zeggen het lopen, kan voor problemen zorgen. Als dit het geval is, is de oorzaak in veel gevallen het luxeren van de knieschijf (patellaluxatie). Patellaluxatie is een aandoening die frequent wordt gezien bij o.a. de Engelse en Franse Bulldog. Normaliter glijdt de knieschijf (patella) tijdens beweging van het kniegericht op en neer in een gleuf (trochlea) van het dijbeen. Indien de knieschijf geheel of gedeeltelijk buiten deze gleuf komt te liggen wordt gesproken over een patellaluxatie. Hiervan zijn vier graden bekend in toenemende ernst. De behandeling is afhankelijk van de gradatie en de oorzaak. Door medisch ingrijpen kunnen de meeste gevallen van patellaluxatie worden hersteld. In onze kliniek opereren wij met enige regelmaat dieren aan patellaluxatie. Het resultaat van een eventuele operatie hangt af van de conditie van de hond en de al ontstane schade die het kniegewricht heeft ondergaan.
Oogproblemen
De meest voorkomende oogproblemen die we bij de Engelse Bulldog zien zijn: cherry-eye, entropion, distichiasis en KCS (Keratoconjunctivitis Sicca).
KCS (Keratoconjunctivitis Sicca), beter gezegd “droge ogen syndroom”, is een aandoening die steeds vaker wordt gezien bij de oudere Engelse Bulldog. Vaak ligt hieraan een ontsteking van de traanklieren ten grondslag. Bij honden met KCS zien we vaak een dof hoornvlies dat verkleurd is, afscheiding uit de ogen, knijpende oogleden en een verminderd gezichtsvermogen. Het is van belang om deze honden levenslang te blijven controleren en te behandelen met de daarvoor bestemde oogmedicatie. KCS is erfelijk, maar milieufactoren spelen hierbij ook een rol.
De overige oogaandoeningen worden besproken bij operatie.
Dystocia (bevalling die niet vordert)
Veel Engelse en Franse Bulldog teven kunnen moeilijk op de natuurlijke manier bevallen. Dit komt door de vorm van het bekken (lees geboortekanaal) van de teef in combinatie met de schedel- en borstomvang van de pup. In veel gevallen moet een sectio caesarea (keizersnede) plaatsvinden.
Huidproblemen
Veelvoorkomende huidproblemen bij de Engelse Bulldog zijn: ontstekingen aan de tussenteenhuid (pododermatitis), allergieën en ontstekingen in de huidplooien (huidplooidermatitis). Om huidplooidermatitis te voorkomen is het belangrijk de huidplooien goed schoon en droog te houden. Bij een allergie treedt jeuk en ontsteking van de huid op, vaak als gevolg van een overgevoeligheidsreactie op voeding of op stoffen uit de omgeving, zoals huisstofmijten of graspollen. Tevens heeft het ras een verhoogd risico op oorontstekingen.
Staartproblemen
Bij de Engelse en Franse Bulldog kunnen huidontstekingen onder de staart voorkomen, als gevolg van ingegroeide of te strakke staarten. Bij recidiverende huidontstekingen kan de staart operatief gecorrigeerd worden om het dier te ontlasten. De bedoeling is dat deze operatie zodanig wordt uitgevoerd dat de hond een kleine staart behoudt.
Aanpak van erfelijke problemen
Door de Raad van Beheer en de rasverenigingen BCN (Bulldog Club Nederland) en EBCN (Engelse Bulldog Club Nederland) zijn er aanvullende regels opgesteld voor de fokkerij die uiteindelijk moeten leiden tot een verbetering van de gezondheid van het ras. Pups krijgen geen stambomen meer als de ouderdieren niet aan deze regels voldoen. Voor meer informatie zie website Raad van Beheer.
Wij adviseren niet te gaan fokken met uw dier als hij/zij gezondheidsproblemen heeft, zoals het BOS syndroom, die een verminderd welzijn van het dier veroorzaken.